38 Yıl Önce Diyarbakır Zindanında Bedenleriyle Aydınlatmışlardı Karanlığı

Demokratik Toplum Kongresi (DTK), 17 Mayıs 1982’de Diyarbakır 5 Nolu Cezaevi’nde işkencelere karşı bedenlerini ateşe veren ve Dörtler olarak anılan Ferhat Kurtay, Eşref Anyık, Mahmut Zengin ve Necmi Öner’i ölüm yıldönümlerinde yaptığı yazılı açıklamayla andı.

Demokratik Toplum Kongresi (DTK), 17 Mayıs 1982’de Diyarbakır 5 Nolu Cezaevi’nde işkencelere karşı bedenlerini ateşe veren ve Dörtler olarak anılan Ferhat Kurtay, Eşref Anyık, Mahmut Zengin ve Necmi Öner’i ölüm yıldönümlerinde yaptığı yazılı açıklamayla andı.

“Faşizme karşı direnmek dünyanın neresinde olursa olsun tüm insanlık onurunu korumakla eş değerdir” denilen açıklamada şu ifadelere yer verildi:  “Hapishanedeki Kürtler, Evren Cuntasının işkencesine karşı insanlık onurunu kurtarmak için bedenlerini siper etmişlerdir. Bugünkü savaşın kaynağı da hapishanenin ırkçı ve faşist subaylarının zindanlara doldurduğu yaşlısı ve genciyle Kürt halkına yaptıkları insanlık dışı işkencelerde aranmalıdır. Kürt halkı her zaman darbelere karşı büyük bedeller ödemiştir. Ama asla mücadelesinden vazgeçmemiştir. O gün insanlık onuru için bedenini siperleştiren Kürtler bugün Kürt halkının statü talebi ve tüm halklarımız için de demokratik ve özgür bir yaşamın bedelini ödüyor. O gün askeri faşizme karşı bugün de sivil faşizme karşı duruşundan ve tutumundan taviz vermeyen Kürt halkı mutlaka kazanacaktır. Irkçılığın, insanlık dışı muamelenin olduğu bu dönemlerin yaşanmaması için başta bütün Kürtlerin birlik olması, demokrasi güçlerinin ve dostlarımızın Kürt halkının siyasi statü taleplerinin etrafında birleşmesi tüm Türkiye ve Ortadoğu için yeni bir yaşamın adı olacaktır.”

Ne olmuştu?

12 Eylül Askeri Cunta döneminde işkence ve idamlarla gündeme gelen Diyarbakır 5 No’lu Cezaevi’nde, 17 Mayıs 1982 yılında bedenlerini ateşe vererek, tarihe “Dörtler” olarak geçen Ferhat Kurtay, Eşref Anyık, Mahmut Zengin ve Necmi Öner’in eylemlerinin üzerinden 38 yıl geçti.

Dörtlerin koğuş arkadaşlarından olan Beşir Dündar, o gece yaşananları şöyle anlatmıştı;

“Newroz’dan sonraydı. Ferhat arkadaş dedi ki; ‘Mazlum arkadaş şehit olmuş.’ Newroz akşamı olduğunu söyledi. Ben Mazlum’u görmedim. Pek kimse de görmemişti. Ama herkes kendisini çok seviyordu. O nedenle de çok üzülüyorduk. Mayıs ayıydı, 16’yı 17’ye bağlayan gece saat 03.30 gibiydi, koğuşu ateş aldı. Arkadaşlar koştu banyo kazanından su taşımaya. Ne olduğunu anlamaya çalışıyorduk. Baktık Ferhat ve 3 arkadaşımız. Her 3 arkadaşın da başları Ferhat’ın dizlerinin üstünde ateş içindeydi. Ferhat; ‘Ateşi söndürmeyin, bu bir eylemdir. Ateşi söndüren hainlik yapmış olur’ dedi. Onları kaldırdık. Farklı bir atmosferdi.”