Türkçede kullanılan ”siyaset” kelimesi Arapçanın “sws ya sâsa kökünden gelen “Siyâsa” kelimesinden türetilmiştir. Arapçadaki bu kavramın asıl kaynağı ise İbranicedir. İbranice Kitab-ı Mukaddesteki “at” anlamına gelen “sûs” kelimesinin karşılığıdır. Türkçede “yönetmek, eğitmek, yetiştirmek” anlamlarına gelen kavramsal tanımların tümünü ifade eden siyaset, aslında Arapçada ve Araplarda ilk defa “atların ve develerin terbiye edilmesi, yetiştirilmesi evcilleştirilmesi” anlamında kullanılmıştır. Bununla birlikte doğal olarak atları tımar eden, onların bakımını yapan, yük ve binek için eğiten, yetiştiren kişiye de “Seyis” denmiştir.

Zaman içerisinde kullanılan “Siyaset” kelimesi; “İnsanların ve onların yaşadıkları şehirlerin yönetimi” anlamında kullanılmış ve dolayısıyla “İnsanları yönetme biçimi” olarak lanse edilmiştir. Uzun lafın kısası Ortadoğu toplumlarında; “At-deve terbiyecisi” Seyis, zamanla “Siyasetçi” olup “yönetirken”, bireyler de “vatandaş olup yönetilen terbiye edilen” olmuştur. Gerektiğinde Seyisler için “tökezleyen atlar” hep “vurulmuştur.” Yada yaşlanan, iş göremez hale gelen Atlar, Sonbaharda bir dere kenarında ağaca bağlanarak kurda kuşa yem olarak terkedilmiştir. Çünkü Seyisler, kendilerine iyi hizmet eden atları severler. Onların kusursuz, kendilerine karşı da itaatkâr olmalarını isterler. Aksi halde tökezlemeseler bile “tökezledi” deyip ortadan kaldırırlar. Yalan mı?

Peki Siyaset ve Siyasetçilerin batı dillerindeki karşılığı nedir? Avrupa dillerinin temel kaynaklarından sayılan Latincede “Politica” olarak geçen, daha sonraları Fransızcaya “Politiqua”, Eski Yunancaya da “Politiké” olarak geçmiştir. Anlamı ise “devlet yönetme sanatı” dır. Kelimenin kökü olan Polis <  şehir devlet-leri anlamında kullanılmıştır. Bu şehir devletlerinde yaşayan yurttaşlara “Polites” denirken, “Politea” kavramını da vatandaşlık haklarına ilişkin şeyler, devlet yapısını ve egemenlik hakkını ilgilendiren bütün kuralları içinde ihtiva etmek için kullanmışlar. Bu liste böylece uzar gider. Bütün bu politik işleri yürütenlere de “Politiker” adını vermişler.

İşte görüldüğü gibi nerede bizim Seyis < Siyasetçi ve terbiye ettiği atlar-develer? Nerede Avrupa’nın şehir devletlerindeki Politikacıların; vatandaşı yönetme sanatı? Aralarında dağlar kadar uçurum var değil mi? Ama olsun! Onlar, bu halimizi bile kıskanmaktalar! Kıskanç Avrupalılar!

Evet, kısaca yaptığımız bu girizgahtan sonra, gelelim asıl meselemize: Malumunuz ülkede seçim var. Her zaman olduğu gibi başkent Ankara kulisleri kaynar kazan gibi fokurduyor. Seyislik için baş vuruda bulunan Aday adayları, partiler arası gizliden gizliye git-geller yaşıyorlar. Biri olmazsa diğeri! Bu alanla önceden işi kotaranların tuzu kuru tabi. Ya bir de Ankara’da dayısı olmayanlar var ki, tam da Mahzuni Şerif’ in deyişindeki  o sarsıcı sözleri hatırlatıyor. “Ankara’da dayın yoktur, Mamudo Kurban niye doğdun!”

Az kaldı! Bakalım Pazar gününden sonra nasılsa ertesipazar geliyor. “Alevilerin Mamudoları” ile “dayısı olan, tuzu kuru” Alevi Seyisleri belli olacak! Bunun sonucunda Aleviler; gönül rahatlığıyla sandıklara gidip, kimlere reylerini verecek, hep beraber göreceğiz! Siz siz olun, asla Seyislerin ellerine düşmeyin! Lakin Onların, gelecekte ne yapacakları belli olmaz! Kaldı ki sizler, çoğu Seyis adaylarından daha eğitimli ve vicdanlısınız! En azından İnancınız olan Aleviliği, Seyislik için birer basamak yapmıyorsunuz! En azından sizler, Onlar gibi yıllardır kurumların başlarında katakulli oyunlarıyla durup, bu puslu günü beklemeye koyulmadınız! En azından sizler, Onlar gibi kurumlarda Alevilere; siyaseti-politikayı yasaklarken, el altında her tarafa mavi boncuk dağıtmadınız! Yani sizler iyisiniz ve hep iyilikte kaldınız. Dolayısıyla bu yarışta, dayısı olan tuzu kuru Seyisleri değil, Avrupa endamlı Politikacıları seçiniz. Elinizi Vicdanınıza (Kalbinize) koyun ve asla tökezlemeyiniz!

Hak ile kalın!