ALEVİ KURUMLARI VE DEVLETİN ASİMİLASYON POLİTİKASI

Devlet, Alevi topluluğunu hızla asimile etmeye çalışırken, Alevi kurum başkanları ise sadece "Biz kabul etmiyoruz" demekten öteye gidemiyorlar. Evet, şimdiden duyar gibiyim Türkiye ve Avrupa’daki kurum başkanlarının sesini. Biz sabah akşam koşturuyoruz diye, dostlar önemli olan koşarken doğru adımlar ile hedefe ulaşmaktır. Yoksa, hedefe kitlenmiş insanlar bayrağı alır, hedefe varır ve siz boşa emek harcarsınız. Yani, onca emeğiniz boşa gider. Sivas Katliamı'ndan bu yana yeniden ayağa kalkan ve kendilerini yeniden sorgulamaya başlayan Aleviler, kendi inanç özlerine dönmeye, azınlıkta da olsa çaba göstermeye başladı. Türkiye’de asırlardır İslam ve Ehlibeyt üzerinden Alevileri belirli bir çember içinde tutan resmi ideoloji, son gelişmelerden sonra bu çemberin yarıldığını görünce, kendilerine yeni bir yol haritası çizdi. Hem de çok hızlı ve çok sinsi. Bunun en görünür şekli de Alevi Bektaşi Cemevi Başkanlığı.

Diğer taraftan, kimi Alevi akademiysen ve yöneticilerini devlet satın alarak, onlara bazı çalışmalar yaptırmaya başladı. Çünkü devlet şunun farkında: Yıllardır seyidi saadeti evladı Resul diyerek 12 İmam üzerinden asimile olmuş ancak yaşamları hakkında hiç bilgisi olmayan ama onlar için yas tutan, ağlayan ve belirli bir yaşa gelmiş Aleviler, bu gerçek öze dönen Alevilere uyum sağlamasının kolay olmadığının farkında. Peki devletin yeni planı ne? Ne yapmaya çalışıyor? Gençliğe yatırım yapmak peşinde. Bu nasıl olacak? Geçmişte ne yapıyorlardı? Alevi kaynaklarını Sünni ilahiyatçılar yazardı. Yani Aleviler ile alakası olmayan İmam Cafer Buyruğu dahil tüm Alevi gülbenleri, Sünni devletin yetiştirdiği ilahiyatçı yazarlar yazardı. Şimdi bunu, özünü paraya, pula, koltuk ve egoya satmış akademisyen, dede ve yazarlara bıraktılar. Alevi ansiklopedisi son girişimleri, daha önce Alevi akademisyenlere yaptırdıkları sözde bazı sağa çalışmalarında var. Bunlardan şimdilik bahsetmek istemiyorum. Resmi ideolojinin bunu yapmaktaki tek amacı, bu kaynaklar ile gelecek yüz yılda Alevi gençliğini tamamıyla yok etmek. Ama bizim yöneticiler, bu konuda tek adım atmadılar.

Yaptığımız tüm uyarıları kulak ardı etikleri gibi bize saldırdılar. Çünkü onlarda koltuk, kariyer ve kendi gelecekleri peşindeler. Bunun içinde karşı çıkar gibi görünüp iki laf eder, susarlar. Bu şekilde gelecekte resmi ideolojide onlara alan açmaktan çekinmezler. Yılardır bar bar bağırıyoruz: "Alevi akademisi kurun, başına Aleviliğin özünü savunan, bilime inanan, gerçek akademisyenleri, dedeleri getirin. Bunlar bizim geleceğimiz için çalışma yapsınlar." Her seferinde "bizim paramız yok" diyen yöneticiler, "kuruluşumuzun kaçıncı yılı" diyerek para saçtılar. Kocaman kocaman dernekler inşa ettiler ama ne yazık ki bu derneklerde Alevilik değil, Şia bağlantılı İslam Peygamberi Muhammed ve onun evlatlarına biat pompaladılar. Görgü, sorgu ve muhabbet yeri olması gereken cemler, dizlere vurularak bizimle hiçbir ilişkisi olmayan Ehlibeytin yas meydanına çevrildi. Yani, buralarda sorgulamayan, biat eden, kör bir toplum yaratmaya çalıştılar.

Tabii ki bu şekilde oluşacak toplumu yönetmek çok kolaydı. Posta oturan pir, talibin iki sefer yeri öptükten sonra birinin paçasını öpüp ona para verdiğimiz günlerden, cem sonrası toplanan lokmalara dönse de, zihniyetten pek fazla bir şey değişmedi. Posta oturan pir, kendisi cahil baba dedenin duyduğu mitolojik anlatımlarla birkaç şey söyledikten sonra, yıllardır Alevilerin beynine kazdıkları Kerbela ve 12 İmamlar hikayesiyle ağlatıp gönderiyor toplumu. Bu dedelerin 12 İmamlar'ın hayatı konusunda, 10 günlük Hüseyin’in Kerbela yaşamında başka bildiği tek kelime yoktur. Yani, kendisi bir şey bilmiyor ki, talibe bir şey aktarsın.

Tabii bu yola turap olmuş gerçekçi pirlerimiz var ama bunlarda her tarafta ambargo uygulanır, çünkü işlerine gelmez, gerçekleri duymak istemezler. Birisi çıkıp 'canlar yol cümleden uludur' deyip kendini ortaya koymaz, çünkü bu Alevi ütopyasında bir devrim yaratacağı için bedel ister. Kimse bu bedeli ödemek istemez. Hiç kimsede "Yol cümleden uludur. Can gider yol kalır." diyecek Pir Sultan duruşu ve cesareti yoktur.

Yani başa dönersek, devlet hem kesenin ağzını açtı hem de geleceğini boğmak için gece gündüz çalışırken bizim başkan ve dedelerimiz 'biz kabul etmiyoruz' demenin ötesine geçmedi. Artık kendimize gelip bina kutlama yerine geleceğe yatırım yapmazsak, geleceğimiz kararacak ve tarih bu hataları bilinçli yapanları gelecekte bu dönemin Hızır Paşa'ları diye yazacak. Bir an önce özümüze dönüp kendi geleceğimizi kendi ellerimizle inşa etmek zorundayız canlar.

Aş İle...

Mehmet Ali Demir