İslam’dan kopamayan Alevilerin sığdıkları yeni liman: Batinilik

Selçuklu ve Osmanlıdan, hatta daha öncesinde, Horasan’dan bu yana inkâr edilmiş, korkutulup sindirilmiş, katliamlara uğratılmış, asimile edilmiş,  İslam’da olmayan – ilgisi de olmayan, ama sonradan ‘mezhep’ olarak dayatılmış, ya da yaratılmaya çalışılmış Alevilik inancı.

Son yıllarda “bizim İslam’la, Müslümanlık ile bir benzerliğimiz, alakamız yoktur. Biz Aleviyiz” diyemeyen, demekten korkan, çeşitli kaygılarla hareket eden birçok kanaat önderi konumundaki “Dede, Dernek Başkanları, Dergah ve Cemevi yöneticileri, kendilerini savunmak için bir de yol bulmuşlar. O yol: Batıni anlayışı..

Ne diyorlar bu canlar?  Diyorlar ki:

“Biz özgün bir inancız, ama Alevilikte Hak, Muhammet, Ali üçlemesi var ki, bu da Aleviliğin batını anlayışıdır.”

Hz. Muhammed İslam dininin Peygamberi değil mi?

Yoksa Alevilerin başka bir Muhammed’i var da, biz mi bilmiyoruz? Lütfen söylediğiniz cümlenin devamında buna da bir açıklık getirin.

Yok eğer, Muhammed, İslam peygamberi Hz. Muhammed ise size sormak isterim ki, sizin söylediğiniz üçlemedeki ‘Muhammed, bu İslam peygamberi değil mi? Değilse kim?

O’nu diğer insanlardan farklı kılan Peygamber olması değil mi? Peki, Peygamber anlam olarak ve İslam dinine göre, Tanrı’ca özel olarak görevlendirilen, insanlara Tanrı’nın buyruklarını bildiren, onları Tanrı yoluna, dine çağıran kimse değil mi?

Sormaya devam edelim bu canlara. “Hakkı biz kendimizde var eyledik” diyen ulularımız, ozanlarımız, sadıklarımız, pirlerimiz, “Bizim bir Peygambere ihtiyacımız yok” da demediler mi? Kırklar Cemi meydanında “var git kendi ümmetine peygamberlik yap” demediler mi? Bunun anlamı: “Biz senin ümmetin değiliz. Biz Hakk ile hakız. Bize elçi de gerek değil” demek değil mi?

Peki, Muhammed bizim Mürşidimiz olsa, biz de İslam olsak, nasıl olur da O’nu Peygamber olarak cemimize almayız? Nasıl olur da kapıdan geri çeviririz?

Yani, biz İslam olsaydık, kapıya da gelen Peygamberi Cemimize katılmasına izin vermez miydik? Oysa, biz onu kapıdan iki kez geri çevirdik. “Bizim içimize bir Peygamber sızmaz. Var git, kendi ümmetine peygamberlik yap” dedik.

Peki Hz.Muhammed kimdir? İslam peygamberi..

O’nu Peygamber olması için, “seni Paygamber ilan ettim. Git insanlara söyle” dediği sözlerin yazılı olduğu Kuran’a biz Aleviler uyar mıyız hiç?

Alevilerin Cemi, Gülbankları, Piri, Mürşidi, Reyberi, Talibi, ziyaretgahları ile tek sözcüklük bilgi var mı? Ya da bu kutsiyetler ve inanç bütünlüğü hiç sığar mı Kurana?

Siz hiç tek bir Müslüman’ın bile sabahın erken saatlerinde kalkıp güneşe dua ettiğini gördünüz mü?  Ya da yeni çıkmış bir Aya, ya da ulu bir dağa, bir ağaca, coşkun akan bir suya - ırmağa, ya da Zare dediğimiz Pirlerimizden, ulularımızdan kalmış bir aşa?

Tersinden bakalım isterseniz..

Alevi namaz kılar mı?

Hacca gider mi?

Ramazan Orucu tutar mı?

Kelime-i Şehadet getirir mi?

İslam’daki gibi zekât verir mi?

Peki bunların hiçbirini yapmayan, En-el Hakk diyen, Varlığın Birliğine, Vahdet-i Mevcuta  inanan, insanı kutsal sayan, canlıyı cansızı, börtü böceği seven, Müsahibi olan, Cem’e giren, Semah dönen, ibadetini bağlama ve deyişler, Gülbanklarla yerine getiren, ikrâr veren, Hakk’tan geldik, Hakka gideriz diyen, Devriyeye ve Rıza şehrine inanan biri Müslüman olur mu?

Bakın ne diyor Hace Bektaş Veli..

“Hararet nardadır sacda değildir,

Keramet baştadır tacda değildir,

Her ne arar isen kendinde ara,

Kudüste Mekkede Hacda değil.

Sakın bir kimsenin gönlünü yıkma,

Gerçek erenlerin sözünden çıkma,

Eğer insan isen ölmezsin korkma,

Aşığı kurt yemez uçta değildir.”

Evlerinde yıllarca adeta bir ‘Koruma Kalkanı’ olarak ve bir bezin içinde astıkları Kuranı, Aleviler ne okudu, ne de içindekilere baktı, ne de ona uydu..

Benim tüm canlara çağrım şudur. Yol’un uluları gibi cesaretli bu “üçlem” Alevice olmadığı gibi, zahiri Batini anlayış da değildir.

Peki nedir Zahiri ve Batini?

Zâhiri: İlm-i Zâhir- İlm-i Bâtın İlim, bilmek manasına gelen Arapça bir kelimedir. Üzerinde çokça durulan bu kelimeyi sûfiler, ikiye ayırırlar. Birincisi kazanmakla elde edilen (zâhirî) ilim. Buna kesbî ilim de denir. İkincisi de, vehbî (batınî) ilimdir.

Mutasavvıflar, "ilm-i ledünnî (bâtınî)" sözüyle, kula vasıtasız verilen ilmi kastederler. Onlara göre bu ilim, Allah Teala'nın ilhamı ve kuluna bir öğretisidir.

Bâtıni: “Gizli olmak; bir şeyin iç yüzünü bilmek” anlamındaki batn veya butûn kökünden türeyen bâtın kelimesine nisbet ek’inin eklenmesiyle oluşmuş bir terimdir. Buna göre bâtıniyye “gizli olanı ve bir şeyin iç yüzünü bilenler” anlamına gelir. Terim olarak “her zâhirin bir bâtını ve her nassın bir te’vili bulunduğunu, bunu da sadece Tanrı tarafından belirlenmiş demektir.

Oysa Aleviler, bilime inanır. ‘Bilimle gidilmeyen yolun sonu karanlıktır’ der Ama şuna asla itiraz etmem. Siz bu anlatımları sadece Mitolojik olarak yorumlarsanız, söyleyecek bir sözümüz olmaz. Her inancın mit’leri vardır. Bunlar hikayedir.

Aşk ile