Kazanmanın Yolu Demokratik Güç Birliğinden Geçiyor

Bu tarihe karşı, çocuklarımıza, insanlığa karşı görev ve sorumluluğumuz, aynı zamanda inanç ve düşünce bütünselliğimizin de bir gereğidir. Bunun da en kısa sürede tesis edileceğine yürekten inanıyorum. 

18 yıldır iktidarı elinde tutan, yürütme, yasama ve yargıyı salt kendi çıkarına göre dizayn edip uygulayan emperyalistlerin, kapitalistlerin ve feodal gerici çevrelerin işbirlikçisi anlayış, anti-demokratik, yargısız, hukuksuz faşizan uygulamalarıyla siyasal, sosyal, kültürel, olarak baskı altına aldığı, ekonomik olarak da nefessiz bıraktığı milyonların sesini kısmak, susturmak ve muhalefeti bastırmak için gözaltı ve tutuklamalara devam ediyor.

Ülke içinde yaşananlar bu uygulamalarla da sınırlı kalmayıp eko sisteme ve dengelere, ülkenin derelerine, sularına, hatta halkların kutsallarına, ibadet yerlerine, tarihlerine de saldırıları sürdüren, sele, heyelanlara, maden göçüklerine, ormanların ve kıyıların talan edilmesine yol açan ve her geçen gün milyonların daha fazla nefretini kazanan bu zihniyet, her gün başka bir gündem belirlemekte ve ne yazık ki, zayıf muhalefet güçlerini de bu belirlediği gündem tartışmalarına ortak etmekte oldukça maharetli davranıyor.

Her açıdan tıkanan ve çözümsüz bir hal alan yaşamı daha da germek için iktidar, emperyalistlerin kışkırtmalarıyla da sınır ötesi operasyonları ve savaş çığırtkanlıklardan kaçınmıyor. Barışık olduğumuz bir tek sınır komşumuzun olmaması (Irak, İran, Suriye, Yunanistan, Ermenistan gibi) bir yana, hem de sınır komşuluğumuz olmayan Mısır, Libya ve Yemen gibi ülkelerin dâhi içişlerine müdahale edilmeye çalışılması bunun en açık ve somut örneğidir. Suriye’de, Libya’da yaratmak istenilen ortamı yaratamayan, uluslararası arenada tersyüz olan iktidar, bu sefer de milliyetçilik ve ırkçılık silahlarını kullanarak, ırkçılığa yatkın belli bir kesimi yanına çekikiyor ve Kıbrıs ile Ermenistan – Azarbeycan halkları arasında kin tohumları ekmeye çabalıyor. Bu ülke iktidarları da, yani Kıbrıs Rum kesimi, KKTC, Ermenistan ve  Azerbeycan’da  halkları kandırmak, ekonomik, siyasal, kültürel zorlukları unutturmak ve ülkelerinin gündemlerini değiştirmek, bu “ırkçı – milliyetçi” oyunu hep birlikte oynamaya devam ediyorlar. 

Ülke içinde de milyonlarca insanın oylarıyla seçilen Milletvekilleri, Belediye Başkanları, Belediye Meclis Üyelerini, politikacıları (ki, bunların bir kısmı 6 yıl önce yaşanan 6-7 Ekim Kobane olaylarıyla ilgili) yeni algılar yaratmak, yeni soruşturmalar açıp gözaltına almak ve tutuklama furyalarıyla baskı, korku ce sindirme politikalarını devam ettirmek istiyorlar. Gözaltına alınan insanları helikopterden aşağı atacak kadar gözleri dönmüş bir düşmanlık , milyonlara gözdağı vermek için naklen yayınlarla gösteriliyor..

Hergün aydın, sanatçı ve yazarlara, akademisyenlere, basın mensuplarına, gençlere, hukukçulara, kadınlara yönelik saldırıları gözlemliyoruz. Alevilere, Kürtlere, sosyalistlere ve iktidardan farklı düşünen her kesime karşı bu yaptırım, baskı ve saldırılar uygulanıyor. Bu nedenle, mevcut kötü duruma karşı çıkmak, her zamandan daha büyük bir görev, bir sorumluluk, hatta önemli bir zorunluluk olarak duruyor.

Sözkonusu birlikte mücadele kanallarını işletmek için geçmişte yaşanan kimi istenmeyen olumsuzlukları öne çıkarmak, bu sebeple güç birliğinden kaçınmak doğru bir tavır olarak görülemez. Tam aksine buna karşın, tarihte bireylerin, grupların, siyasal, sosyal, kültürel yapıların, kurumların, partilerin,  kitlelerin ve halkların demokrasi, barış, eşitlik ve özgürlükler için birlikte mücadelesi sonucunda sağladığı kazanımları da anımsamak ve unutmamak durumundayız.

Bir diğer açıdan ülke içi ve ülke dışı iktidarların halklar, kitleler üzerinde özellikle Korona pandemisi sürecinden sonra yarattığı olumsuzluklara karşı birlikte hareket edip mücadele etmek çok acil ve kaçınılamaz bir görevdir. Faşizme, gericiliğe, karşı halkların birleşik mücadele isteklerini yükseltmek hem bireyin, hem de kurumların görevi ve sorumluluklarının da gereğidir. Bu aynı zamanda toplumlarımıza, halklara, geleceğimize ve insanlığa karşı birincil görevimizdir. Faşizme, gericiliğe, adaletsiz sisteme karşı dayanışma sergilememek, bunu güçlü bir şekilde halkları, kitleleri motive edecek, mevcut enerjileri sinerjiye dönüştürecek çabalardan kaçınmak asla doğru bir tarz ve düşünce olamaz.

Düşman(lar) her zamankinden daha saldırgan, daha kalleş ve daha kahpe politikalar uyguluyor. Tıpkı büyük usta Nazım Hikmet’in “Düşman” şiirinde dediği gibi “Onlar ümidin düşmanıdır, sevgilim,/ Akarsuyun, meyve çağında ağacın,/ Serpilip gelişen hayatın düşmanı./Bursa’da havlucu Recep’e/ Karabük fabrikasında tesviyeci Hasan’a düşman,/ Fakir köylü Hatçe kadına,/ Irgat Süleyman’a düşman!./ Sana düşmana, bana düşman, düşünen insana düşman.” 

Bu insanlık düşmanlarını alt etmenin yolu ise demokrasiye, gerçek laikliğe, adalete ve eşitliğe, özgürlüğe değer veren her bireyin, her kurumun, “ama”, “fakat”, “belki”, demediği “ilkeli” demokratik bir Güç Birliğinden geçiyor. Bu tarihe karşı, çocuklarımıza, insanlığa karşı görev ve sorumluluğumuz, aynı zamanda inanç ve düşünce bütünselliğimizin de bir gereğidir. Bunun da en kısa sürede tesis edileceğine yürekten inanıyorum.

Bu amaca, yola emek ver(ecek)enlere, hizmet eden(cek)lere binlerce selam olsun…

Aşk olsun..

Erdal YILDIRIM

12 Ekim 2020