Özgün Aleviliğin kazanılmasında iç hesaplar

Yazıya başlarken, pek çok yerde belirttiğimiz gibi, Avusturya Alevi Birlikleri Federasyonu’muzun uzun seneler hukuksal olarak da verilen savaşımı, Aleviliğin ÖZGÜN’lük boyutunun Avusturya Devleti tarafından kabul edilmesindeki önem beraberinde bir tarihsel kazanımdır.

Bu Aleviliğin sürecinde ise bir tarihsel döneme ve evrilmeye yeni bir başlamdır.

Bunun ne deneli temelden bir değişime, dönüşüme ve gelişmeye damga vurduğu daha da vuracağı boyutu belki elli, yüz, iki yüz yıl sonra, tarihin kendisi daha da çarpıcı, ne denli değerli olduğunda o tarihte bunu tarifsel kayıtlarına geçirecektir.

Gelişmeye ilişkin pek çok yazarlarımız, değerlerimiz, pek çok boyutu ile bu tarihi süreci işlemişlerdir. Anlaşılan- anlaşılmayan, katılıp-katılmadığımız, eleştiri olan olmayan boyutlar mutlaka sürecimizde olacaktır/olmalıdır ve bunlar ise daha çok devam edecektir/etmelidir.

Bu yazımda, tarihe yazılan bu oluşumun ne denli önemli olduğunda kendimin onlara ekleyeceği, belki şu olabilir:

Yüz yıllar sonra bu berrak yazılan tarihi, ne egemenler, ne devletler, ne Aleviliği kendine benzetmeye ve kimi başka inançlar içinde eritmeye yeltenenlerce değil, 1800 yıllarında ALEVİLİK TERMİNOLOJİSİNİ (*bakınız aşağıda) alan günümüzde de “Ne Oyuz Ne de Bu, BİZ ALEVİYİZ” diyen (tabanlarının sayısal olarak da düşünürsek yaklaşık 1 milyonu aşkın toplumu temsil eden), Alevilerin “Kurumsallığında” bu TARİH, işte onlarla yazılmıştır.

Bir diğer anlatımla bu Alevilik tarihi, bu denli geniş kitleyi temesil ederliği ile evet esasında bir ilktir! ALEVİ HALKININ kendi kendine özgür ve özgün yazdığı ve genel dünya tarihinde de yer alacak, kendi tarihidir.

Alevi özgünlüğünün Avrupa göbeğinde tarihe yazıldığının içeriğinin doldurulması ve uygulamasının yaşama geçirilmesinde, bunların cümlemiz/bizler tarafından nasıl, ne için ve hangi yöntemlerle, amaç ve araçların ne olduklarıyla belirlendiği ve yürütüldüğü boyutlarla ancak netlik ve gerçeklik kazanabilecektir.

Bu tarihin içeriğinin nasıl doldurulduğunun göstergesi ise evet, süreç ve zamandır.

Şimdi İÇ HESAPLAR noktasına gelirsek.

Yazımızın hemen başında “toe the point” diyerek şunlarla direkt sadede gelmek istiyorum:

- Hiçkimse, bu Özgün ve Özgür Aleviliğin farkındalığının “Kurumsallık” sürecinde “Aleviliğin YOL Değerleri: kendine has Erkanları, Öğretisi, Ȃşık/Pir/Mürşit/ Rehber/Talip kaynağını yani, yüreğin atışıyla, mantığın motor işlevini, İnsan ve Doğa merkezini” odaklığından başka seyranlara, amaçlara, sınıfsal arenaya ya da siyasetin amacına/boyutuna çevrilip, dönüştürülmemelidir. Çünkü onlar nihayetinde araçtır, nedendir, gerekliliktir, eylemdir.

Bir diger anlatımla eğer siz Alevi Kurumsallığında ya da Alevi Kurumsallığa (gönülü) hizmet ediyorsanız, başkanlığınız, yöneticiliğiniz, siyastçiliğiniz, yazarlığız, sanatçılığınız, eyleminiz, Yol önderliğiniz kısaca, hangi görev ve işlevde, fonksiyonda aktif olursanız olun bu, şu yukardaki “Aleviliğin Değerlerine” dönüş ve katkı olmalıdır.

Özde olan amaç ise Yol’dur ve Yol Yol’un “kendine özgün” değerleri amaç kalmalıdır!

Yol’un özgün değerleriyle daha etkin/yetkin ve profesyonel (nitelikli insan kaynağımız bazında) “Evrensel Kurumsallığa” dönüştüğümüzde ve genel yapısal oluşumu sağladığımızda zaten milyonlara varan tabanlarımızla bizi tüm iktidarlar, halklar, toplumlar hesaba katmak zorunda (istekle ve şevkle olacağına inandığım) olacaklar/kalacaklardır (çünkü onlar da bundan yararlanacaklardır):

- - İnsanlığın/toplumun adaletini kurma, yaşatma, eşit şansa sahip olunması, halkın demokrasisinin oluşturulması,

- - İnsanlığa/topluma yetecek kadar üretimi ve eşit bölüşümü savunması, uygulaması,

- - Doğa ile insanın daha da özdeşleşip/sentezlenmesi, çevre (temizlik) korunmasına, betonlaşma/rantlaşmalardan arınarak, çevreye bin kat daha duyarlı olunmasını,

- - Farklılıkların içselleştirilerek kabul edilmesini, çeşitliklerin kardeşçe birlikte özgür olarak yaşaması,

- - Muhtaçlık-biatlık- mağdurların, ezilenlerin, sömürülenlerin gittikçe azalarak bitmesi,

- - Yücelerden/rejimden, iktidardan korkulmasının son bulacağına halkta özgüvenin yerleşmesi,

- - Dinciliğin ve ırkçılığın tarihe gömüleceği,

- “Artı Değerin” bitirileceğinde..,

evet, evrenselleşen Alevi Kurumsallığı, özdeşleştiği köyden, kasaba ve belediyeden, ülkeden ve kıtalara kadar her iktidar, otorite, maken Aleviliği ve Alevileri kesinlikle hesaba katmak, Aleviliğin sesini, onayını olmak ve duymak konumunda olacaktır.

Alevilik kullanılarak sadece kişisel kariyerlik amaçlı, egolar, içimizdeki kurtlar ancak ve ancak bunlarla yok edilebilir.

Bu yukarıdaki ideal görülebilir. Doğrudur, çünkü Rıza Şehri nihayetinde bizim izlediğimiz insanlığın yukarıdaki değerleriyle birlikte yaşayarak kainatı, doğayı kendi dengesine oturmak ve “artı değerden”/”vahşi kapitalist-egoizimden” kurtararak (sınıfsal) sömürünün, zulmün son bulması değil midir?

Yukardakinin içinde Yunus Emre, Hallacı, Nesimi, Kaygusuz, Hȃce Bektaş, Varoluş Felsefesi, Pir Sultan Abdal, Aşık Veysel ve nice değerler, filozoflar ve Aşıklar ile onlarla özdeşleşmiş milyonlar bulunmaktadır.

- Bilinçli olarak yukarıdaki tarihi gelişmeyi inkȃr eden ya da “edep” dışında kalarak alabildiğine engel olmaya çalışan, karalama propagandasını yapan İslamlığın (ırkçı) Alevilik veya kendini bir Tek Tanrılı inancın özünde bulanlara karşı “Kurumsallık” sürecinde kesin ve net duruş işte yukardaki nedenlerden dolayı da sergilenmelidir.

Siyasi veya sınısal boyutlara daha çok önem verir kimi figürler, “inancı, konumu ne olursa olsun “ işte önemli olan birliğimiz bahanesiyle” (-ki bu gerekçe olamaz) bu noktayı önemsiz görür imada bulunmakta ya da öyle algı verir beyanlar, yanılsamalar içine girmektedir.

Bilinmelidir ki İslamlıkta “takiye” güçlendikçe, ali cengiz oyunlarıyla, zayıfı ezmek ya da tasfiye etmektir. Buna somut örnek İslamlığın ya da Hz.lerin çoğunluk olduğu Cemevleri ya da Cem (Vakfı) örneği Aleviliğin Varoluş Kuramını oralarda işlemek/yaşamak/öğretisi şöyle dursun, dışlanmakta ve o aynen bizi yok etmek isteyenlerin koltuklarında otururcasına (Avusturya İslam Alevileri örneği) disiplin kurullarını, mahkemelerini, düzenbazlıklarını kurmaktadırlar.

Oysaki Alevilikte “takiye” kendini, varını korumak için önlem olmaktan ibarettir ve hiçbir farklı düşüneni -eğer kendisi kabul görüyorsa- dışlaması söz konusu değildir.

Nedeniyle “ Aleviliğin Kendine Özgünlüğü Kurumsallık” nazarında net bir duruş sergilemeli ve yukarıda herkese gülücükler, çelişkili ve gevşek beyanlarda, tutumlardan vaz geçilmelidir.

Bir başka boyut ise kendisini sadece inanç ya da dine kaptırmaşlar ki “dinciler” dersek, İslam ya da Hıristiyan fark etmiyor, alemi kendilerine katmak istediklerinden, Aleviliği de kendilerine benzetmek istediklerinden ya da asimilasyon ve baskıdan vazgeçmeyenlerdir. Bunlarda sözümüz “dini” kullanan ve kendileri karun olan din ve ırk tacirlerinedir.

Oysa ki kendine özgün Alevilik İnanç ve Felsefesi, Yaşam anlayışı hiç kimseyi kendine benzetmek istediği gibi bir derdi ve hedefi hiç bir zaman olmamıştır.

Kendine özgün Alevi İnancı ve Felsefesinin Hakk kavramı Doğanın kendisidir. Varoluş Aleviliğin Anayasasıdır!

Biz Doğa Anamızı da kutsayarak hiç bir diğer inançlarla kendimizi kıyaslamadan dahi, kendimize HAS ve ÖZGÜN RİTÜELLERİMİZİ hukuksal anlamda da özgürüz ve onları aynen özgürce yapabiliriz.

Avrupa yasalarının, insanlığın adaletinin ve Doğa yasalarının hiç biri buna engel değildir. Ondandır ki “teosofik” gibi bir “tanrı ya” da bilim ile bir “tanrı” arayışı kavramı “Aleviliğin Anayasası” ile örtüşmez!

“Adem ile Havva” mitolojisine inanmıyoruz demek yukardaki Aleviliğin Varoluş Anayasasıdır! Ve bu gayet açık net belirtilmeli, yansıtılmalıdır.

İç hesaplamalarla bunlarda paradoks mesajlar vermek sadece bizi zayıf ve ikilem içinde bırakır, -Ki bu, belirtilen tarihi kazanıma, Aleviliğin kendine Özgün Farkındalığına gölge düşürür!

Bu tarihi süreci hiçkimse sadece Avrupa’da İnanç boyutlu “hukuksal” boyutlu ya da “ siyasi” arena kollarından herkes kendi kulvarından değerlendirmemeli, Aleviliğin kendine Özgünlüğünü amaç olan Yol değerleri ile bir bütün olarak görmeli ve “Evrensel Kurumsallığına” bu net çizgisiyle yol almalıdır görüşündeyim.

İç hesaplarımızı “Kurumsallığın yataylığında” oluşturmaya giderken (ki Aleviliğin değerleri nihayetinde yatay kurumsallıkla örtüştüğü inancıyla) yukarıdaki değerlerinin bizzat berrak duruşu, öğretisi ve görevsel çalışmalarda insan kaynağı oluşturma alanlarına yönelik yapılması bu tarihi kazanımızın ancak temel taşlarını, alt yapısını sağlam oluşturursa başarılı olacağına inanıyorum.

Bu yazımı final olarak, Yol’a olan aşk ile bir damla olmaya giden süreç ve gelişmelere atfen, yarenler, pirlerim, erenler ile pişme ocağımda aldığım feyz ve öğretim ile gönül gözü/ilhamla ortaya gelen, aşağıdaki kimi dörtlüklerimle sonlandırmak istiyorum.

Gerçeğe Hu... Hızırımız cümlemizle yoldaşımız olsun.

Aşk ile.

Nadir Sayin

Ne O’yuz Ne de Bu, BİZ ALEVİYİZ

Ne O’yuz ne de Bu, Biz Aleviyiz

Terminolojimiz bu yüzyılda

Kızılbaştan Hace Bektaşiyiz

Ezelden süreciz ışık hızında

Soğurken kainat kum beşiğiydik

Komin toplumların kardeşiyiydik

Açan çiçeklerin çok çeşitiydik

Ezelden doğamız ilaç dozunda

Dönüyorken dünya korkuya batıp

Tek tanrılar İsa Musa yaratıp

Kim cennetlik kimi cehenneme atıp

Ezelden saygımız kefen bezinde

Hallacı olduk güle yaralandık

Yunus’duk aşktan aşka parelendik

Nesimiydik Enel Hak’la derlendik

Ezelden nefsimiz ışık cızında

Doğuşumuzdandır Anamız Postu

Güzelden gelmiştir pirimiz nesli

Pir Sultanımız can canandan aslı

Ezelden sazımız ışık yüzünde

Ortaçağdan örgüt anlayış(ı) bitti

Feodal kalıntı zaten çoktan yetti

Hurafe derseniz mantıkta yoktu

Ezelden çizgimiz çağdaş gözünde

Çoşkuyla cümle alem boyladık

Özgünlüğümüzü özgür eyledik

Avrupa adaleti dedik çağladık

Ezelden kurumuz insan bazında

Doğrudur ocaktık, örgütüz şimdi

Fonksiyonunda tam dengi şimdi

Say öğretiyle çağındayız şimdi

Ezelden hareket(iz)devir tizinde

Yirmibirinci asır bu yüzyıldayız

Arınma ikrarın göz bebeğiyiz

Kurumsal Erkanlar Yol İzindeyiz

Rızalık Şehriyiz esen tozunda

Nice aşıklarımız Yol yarenleri

Daimi’den Veysel’e Yol erenleri

Felsefe İnançta Yol gidenleri

Ezelden sunarız devran gizinde

Beyanımız arzdan final bilimden

Biz bir din değiliz doğa kolundan

Vahdet-i Mevcut’la varın Yol’undan

Ezelden dilimiz aşık sazında

Kendini ararsan kendin bulursun

Bir hata ararsan eksik bulursun

Şu yok o çok dersen onu bulursun

Ezelden bilimiz temel dizinde

Vardık yirmibire seyran eyleriz

Onsekizbin asır hayran eyleriz

Tüme sentezleşir özdeşleşiriz

Ezelden dirimiz kavram tezinde

Viyana’yı kılıçla fethetmedik

Edenlerin kulundan hiç olmadık

Gönülden gönüle Yol’ eyledik

Ezelden adaletimiz insan izinde

Geçtik şöyle özet in özetini

Pirce derki koyduk tarihe şerhi

İnsan kaynağımız halkın ederi

Ezelden varırız dava közünde

• “Alevilik” özellikle 1800’lerden günümüze gelen terminolojisini almıştır. Ondan önceleri Alevi topluluklarında “Kızılbaş” Işıkçılar, Taife-i Bektaşiyan, Torlak, Güruhu Naciye gibi terimler “terminolojiler” kullanılmıştır.